Ben Üniversite sınavı travmasını henüz geçirmiş bir anneyim. Şu anda kızım hedeflediği üniversitede Genetik okuyor. Ama ben şimdi bile nerede ÖSS hazırlık sözü duysam geriliyorum. Her açıdan karşısında olduğum bu sınav sisteminin çaresiz bir parçası olmaktan, ne yazık ki kaçış yok. Çocuğunuzla tamda bir birey olarak paylaşacağınız en güzel yaşının ve belki de bir daha bir arada uzun kalamayacağınız bu dönemin bir kör döğüşüne dönüşmesine tanık oluyorsunuz. En değerlinizle ilişkileriniz bozuluyor. Önceden koçluk olayına, çocuklarını yeterince anlamaya çalışmayan ebeveynlerin topu başkasına atması olarak görüyor, bu dönemde de doğumundan beri olduğu gibi O nu en iyi ben anlayabilirim diyordum. İşte aslında tam da bu noktada ikinize de üçüncü bir el gerektiğini anlıyorsunuz. İyi ki seni tanımışız. İyi ki bunu çok geç olmadan görmüşüz. İyi ki takviye yapmaya çalıştığımız birkaç denklemden çok çok öte olduğunu anlamışız. ELGİZ SEN BİR BAŞARI SİHİRBAZISIN. Diliyorum geçirdiğimiz süreci yaşayan herkes sana ulaşmanın bir yolunu bulur. SONSUZ TEŞEKKÜRLER..