Potansiyeli var ama...
Bu sözü duymayan anne-baba yoktur sanırım. Ne hissediyor acaba anne-babalar bu cümleyi duyduklarında? Ya da bu cümleyi söyleyen gerçekten içten mi söylüyor? Samimi mi? Yoksa kendini söylemek zorunda mı hissediyor?
Şu sıralar okullarda ilk dönem bitmeye yakın olduğu için veli toplantıları yapılıyor ve anne-babaların çocukları için en çok duyduğu cümle bu.
“Potansiyeli var ama…” sözü ne anlama gelir?
“Ama…” biriminden sonrası nasıl gelir?
Şöyle olabilir mi:
– çalışmıyor
– tembel
– kullanmıyor
– farkında değil
– istemiyor
– böyle harcanıyor
– huzursuz
– keyifsiz
– dinlemiyor
– anlamıyor
Bir kitapta okumuştum: eğer “iki cümleyi ama bağlıyorsa birinci cümlenin hiçbir anlamı yoktur.”
Sizlere birisi “çocuğunuzun potansiyeli var ama…” deyip devamını yukarıdaki kelimelerden biriyle bitirdiğinde nasıl hissetmiştiniz bir düşünün. Hiç kimse “ama”dan sonrasını duymak istemez. Bilir ki “ama”dan sona kötü bir şey gelecektir.
Öğrencilerin, gençlerin bu potansiyellerini kim keşfedecek? Haydi, keşfettik diyelim, kim kullanmalarına destek olacak? Bu sözü söyleyip bir kenara çekilmek doğru mu? Çocuklarımızı potansiyellerini görsünler ve kullansınlar diye en iyi okullara gönderiyoruz. Ne oluyor da, nasıl oluyor da sonra sadece bu sözü duyuyoruz hep?
Gençlerin potansiyelleri olduğunu biliyoruz, bilmekle kalmayıp görüyoruz, görmekle de kalmayıp birilerine bunu söylüyoruz
Peki ya sonra ne oluyor? Sonrası boş: olanı söylediğimiz için günah bizden gitmiş oluyor.
Cümleyi “ama”yla bitirmek yerine , bir bağlaçla, örneğin “ve” ile bitirmek nasıl olur?
“Potansiyeli var ve….”
– destekleniyor
– çabalıyor
– azimli
– çalışıyor
– sonuca ulaşacak
– gayretli
– inançlı
– özgüveni yüksek
– sabırlı
– başarılı
Sizler hangisini duymak istersiniz? Bir gencin potansiyelini gören, anne-babaya cümlesini “ve” ile bağlayarak bitiren öğretmen mi size daha fazla güven verir, “ama” ile bitiren mi?
Bizler gençlere inanmaz ve güvenmezsek söyleyeceğimiz cümleler birbirine hep “ama” ile bağlanır. Önce onlara inanmaya ve güvenmeye çalışalım. İşte o zaman gördüğümüz o küçük potansiyeller kocaman olacak; işte o zaman potansiyel aramaya gerek kalmayacak, her öğrencinin, her gencin potansiyeli kendiliğinden ortaya çıkacak.
Elgiz Henden